De afgelopen jaren ben ik flink veel wijzer geworden op het gebied van het (vrouwen)hart. En de belangrijkste les die ik daarbij geleerd heb is: Neem je bloeddruk serieus. Zelf heb ik er iets te gemakkelijk over gedacht. Met misschien wel onnodige schade tot gevolg.
Genetische pech
Rond mijn 35e werd mijn bloeddruk te hoog. Daar kwam ik achter omdat ik bloed doneerde bij de bloedbank. Daarbij wordt ook je bloeddruk gemeten. Het was al een paar keer gebeurd dat mijn bloeddruk net rond de grenswaarde zat. Maar toen hij er een keer ver erboven zat, mocht ik geen bloed geven en kon ik weer naar huis. Toen vond ik het tijd worden om maar eens naar de huisarts te gaan. Het verbaasde me niet dat ik een verhoogde bloeddruk had, want mijn hele familie heeft het. Terwijl we allemaal niet roken, veel sporten en redelijk gezond leven. Bovendien komen er in mijn familie veel hart- en vaatziekten voor, zowel aan de kant van mijn vader als mijn moeder. Dus wat dat betreft had ik dubbel pech.
Geen heilige
De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat ik geen heilige ben, en vooral van lekker eten met een glaasje wijn hou. Daardoor had ik, ondanks regelmatig sporten, best wel wat overgewicht gekregen. Ik verwachtte dan ook dat de huisarts zou voorstellen dat ik eerst moest afvallen. Mijn huisarts vond mijn bloeddruk inderdaad ook verontrustend. Ik kreeg medicijnen om mijn bloeddruk te verlagen. Over mijn gewicht zei hij niets, wat ik eerlijk gezegd wel best vond.
Afvallen
Met die medicijnen kreeg ik mijn bloeddruk nog steeds niet genoeg naar beneden. Daarom besloot ik dat ik toch maar eens flink moest gaan afvallen. Ook met het oog op die hart- en vaatziekten in de familie. Ik dacht: als ik dan ooit een hartinfarct krijg, dan wil ik het in ieder geval wel overleven. Naast het sporten ging ik ook op mijn dieet letten. In een half jaar tijd viel ik 15 kilo af, en ik voelde me superfit. Ik had gehoopt dat ik ook de bloeddrukverlagers nu kon laten zitten. Maar dat zat er niet in, want mijn bloeddruk bleef aan de hoge kant.
Hoezo nu een hartinfarct?
Ik heb een paar maanden van die fitheid kunnen genieten. Daarna belandde ik plotseling in het ziekenhuis met een hartinfarct. Ik schrok me kapot. Maar ik was ook behoorlijk verontwaardigd; was ik hiervoor nou zoveel afgevallen? Ik was net 50 geworden. Ik wist wel dat ik een verhoogde kans op hart- en vaatziekten had, maar niet al op mijn 50e …
Hoge bloeddruk richt écht schade aan
Nadat die schok en de boosheid een beetje weggezakt waren, ben ik me er in gaan verdiepen. En kwam ik erachter dat ik de rol van de bloeddruk een beetje onderschat had. Hoge bloeddruk richt écht veel schade aan. En wat ik me niet had gerealiseerd: als je tijdens je zwangerschap hoge bloeddruk hebt gehad, dan wordt je kans op hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten op latere leeftijd flink vergroot. Aangezien ik bij mijn beide zwangerschappen hoge bloeddruk had gehad, was het risico ook daardoor al verhoogd. Daar was ik mij niet van bewust. Ik kan me ook niet herinneren dat een arts of verloskundige dat toen tegen mij gezegd heeft. Maar het kan natuurlijk zijn dat iemand dat wel tegen mij gezegd heeft, maar dat het niet aankwam. Als jonge moeder ben je met heel andere dingen bezig.
Toch wat serieuzer nemen
Achteraf denk ik dat ik die hoge bloeddruk veel serieuzer had moeten nemen. Maar eerlijk gezegd vind ik dat mijn huisarts dat ook had moeten doen. Als je mijn hele verhaal bekijkt, dan zie je een behoorlijke combinatie van risicofactoren. Dan kun je wel denken dat je gezond leeft, maar dat is dan toch niet voldoende. Hoge bloeddruk is meer dan die twee getalletjes… er zit ook echt een verhaal achter.
Tekst: Annemiek Hutten / Het Vrouwenhart Spreekt
Uitgelichte afbeelding: Freepik
Alle artikelen op deze website zijn eigendom van Het Vrouwenhart Spreekt. We stellen het op prijs als u deze zoveel mogelijk deelt, zodat de verhalen en ervaringen van de vrouwenhartpatiënten gehoord worden. Graag wel vanuit deze pagina, zodat de bron duidelijk is. Wilt u (delen van) deze tekst kopiëren om ergens anders te plaatsen? Neem dan s.v.p. contact op via het contactformulier op deze website.
Bedankt Annemiek voor uw inzichtelijke verhaal. Wijsheid komt met de jaren en soms betalen wij een hoge prijs.
Vaak moeten wij mensen de dingen aan den lijve ondervinden. Want wees eens eerlijk, had u naar de dokter geluisterd als hij had gezegd dat hoge bloeddruk heel gevaarlijk is. Meeste mensen raken geïrriteerd als zij op hun ‘foute’ gedrag worden gewezen of met een belerend vingertje worden toegesproken. Zeker als je je goed voelt en geen signalen van je lichaam krijgt, deze verkeerd interpreteert of niet wilt luisteren en wegwuift. Je vertrouwde leven opgeven is best wel heftig. Dan is smoezen verzinnen om het niet aan te passen heel verleidelijk. Maar een vrije keuze is altijd beter dan door je lichaam teruggefloten te worden in de vorm van bijvoorbeeld een hartinfarct. Dan wordt de keuze gemaakt en dát is nog veel heftiger.
Zelf heb ik de ‘pech’ dat ik een te lage bloeddruk heb. Heb dit altijd als zeer positief ervaren en gedacht dat dit goed voor mijn gezondheid was. Totdat ik een hartinfarct kreeg door SCAD. Ik kan niet aan de medicijnen want die verlagen allemaal de bloeddruk en lager dan mijn eigen bloeddruk maakt mij doodziek.
Het lichaam is een prachtig geheel, maar zodra er iets gaat haperen stort het als een kaartenhuis in.